Пра гэта паведамілі навукоўцы з Вялікабрытаніі і ЗША, падкрэсліваючы, што гэтая тэндэнцыя звязана са змяненнем клімату і стварае сур'ёзную пагрозу для марскіх экасістэм на глыбіні да 200 метраў.
Даследчыкі з Плімуцкай марской лабараторыі, Нацыянальнага ўпраўлення акіянічных і атмасферных даследаванняў ЗША і Універсітэта штата Арэгон высветлілі, што кіслотнасць вады на глыбіні 200 метраў перавышае бяспечныя значэнні ў 60% сусветных вод.
Гэта асабліва небяспечна, бо ў гэтых пластах жыве мноства відаў марскіх арганізмаў, у тым ліку каралы, двухстворкавыя малюскі і мікраскапічныя "марскія матылькі", чые ракавіны ўжо пачынаюць губляць трываласць.
Напрыклад, на паўночным захадзе Ціхаакіянскага ўзбярэжжа ЗША з-за падвышанай кіслотнасці вады ўжо загінула маладняк вустрыц.
Падвышэнне кіслотнасці акіяна з'яўляецца адной з дзевяці так званых "планетарных межаў", якія вызначаюць здольнасць экасістэм вытрымліваць уздзеянне чалавека. Навукоўцы акцэнтуюць увагу, што асноўнай прычынай закіслення з'яўляецца павелічэнне канцэнтрацыі вуглякіслага газу ў атмасферы, які паглынаецца акіянамі. Вуглякіслы газ зніжае ўзровень pH вады і негатыўна ўплывае на біякальцыфікацыю, працэс утварэння ракавін і шкілетаў у марскіх арганізмаў.
Прафесар Хелен Фіндлэй падкрэслівае крытычнасць сітуацыі, адзначаючы, што ўразлівыя віды, якія ўтвараюць аснову марскіх харчовых ланцугоў, знаходзяцца пад пагрозай. Для змены сітуацыі неабходна тэрміновае зніжэнне выкідаў вуглякіслага газу і распрацоўка мэтанакіраваных праграм па абароне найбольш уразлівых экасістэм.
Варта адзначыць, што змяненне клімату негатыўна ўплывае не толькі на марскія, але і на прэснаводныя экасістэмы.
Раней даследчык Карстэн Рынке з Цэнтра экалагічных даследаванняў імя Гельмгольца паведамляў, што глабальнае пацяпленне правакуе недахоп кіслароду і вызваленне шкодных рэчываў у вадаёмах, у прыватнасці ў вадасховішчах Германіі, дзе тэмпература вады паднялася прыкладна на два градусы. Гэта пагражае гібеллю рыб, мідый, слімакоў і ракаў, калі канцэнтрацыя кіслароду наблізіцца да нуля.