Адпаведная пастанова № 19 ад 14 студзеня апублікаваная 18 студзеня на Нацыянальным прававым інтэрнэт-партале.
У пералік неспрыяльных трапілі 65 з 118 раёнаў Беларусі.
У Гомельскай вобласці такія амаль усе раёны, выключэнне толькі Жлобінскі.
Да неспрыяльных тэрыторый таксама аднесеная значная частка Віцебскай вобласці — усе раёны, акрамя Аршанскага, Дубровенскага, Полацкага, Талачынскага і Шаркаўшчынскага.
У Магілёўскай вобласці неспрыяльнымі для сельскай гаспадаркі прызнаныя Бялыніцкі, Бабруйскі, Быхаўскі, Глускі, Касцюковіцкі, Клімавіцкі, Клічаўскі, Краснапольскі, Магілёўскі, Слаўгарадскі, Хоцімскі, Чавускі, Чэрыкаўскі раёны.
З Брэсцкай вобласці неспрыяльныя — Ганцавіцкі, Лунінецкі, Пінскі, Маларыцкі і Столінскі раёны, з Мінскай — Бярэзінскі, Валожынскі, Вілейскі, Крупскі, Лагойскі і Мядзельскі раёны.
Найлепшыя ж умовы для вядзення сельскай гаспадаркі — у Гродзенскай вобласці, як вынікае з пастановы Савету Міністраў. Там прызнаныя неспрыяльнымі толькі чатыры раёны: Дзятлаўскі, Іўеўскі, Наваградскі і Свіслацкі.
Неспрыяльныя для сельскай гаспадаркі раёны — такія, дзе праз прыродна-кліматычныя, глебавыя, экалагічныя і сацыяльна-эканамічныя паказнікі немагчымая арганізацыя высокарэнтабельнай вытворчасці. Сельскагаспадарчыя арганізацыі ў такіх раёнах атрымліваюць даплаты з мясцовых бюджэтаў на вырабленую прадукцыю.
Спіс неспрыяльных для сельскай гаспадаркі рэгіёнаў складаецца раз на пяць гадоў супольна з Міністэрствам сельскай гаспадаркі, Акадэміяй навук Беларусі на падставе звестак Нацыянальнага статыстычнага камітэта, Міністэрства працы і Дзяржаўнага камітэта па маёмасці.